‘Mooiste baan van de wereld’

De nood is hoog bij Ambulancezorg Rotterdam-Rijnmond, zo weet de 40-jarige verpleegkundige als geen ander. "We redden het nog net, met veel overwerk, maar het wordt steeds spannender. Steeds meer diensten vallen uit. Het lukt ons vaker niet om binnen het kwartier ter plekke te zijn. Dan ben je onderweg naar een benauwd kind, en weet je dat je nog lang moet rijden. Dat is lastig.''

De Rotterdammer snapt oprecht niet waarom de 25 'wereldbanen in een wereldstad' -zoals de nieuwe tekst op de ambulance luidt- onvervuld blijven. ,,Want ik heb de mooiste baan van de wereld. Echt. Zeker in de Rotterdamse regio. Je ziet alles, van zwervers tot koude kak, je komt overal. Je komt mensen tegen op een kritiek moment in hun leven. Jij kunt het verschil maken. Dat geeft voldoening.''

Bij Deddens zit het ambulancewerk in zijn dna. Zijn vader werkt nog op de ambulance. Als kind speelde hij al met zijn ambulance van playmobil, die hij kreeg toen zijn amandelen waren geknipt. Hij geniet van het werken onder grote druk. Het rustig blijven als de adrenaline toeslaat. Het zelf ter plekke kunnen bieden van hulp. Hij leerde verder voor specialist acute zorg. De onregelmatige diensten? Die maken hem niets uit. "Misschien schrikken de meldingen over agressiviteit mensen af? Ik heb zelf gelukkig nog nooit met geweld te maken gehad. En nee, je wordt niet heel erg rijk van dit werk.'' Het grootste probleem is echter dat de kweekvijver van het ziekenhuis 'te klein is'. Daarom is de hoop vooral dat meer scholieren ervoor kiezen verpleegkundige te worden. Of dat Rotterdammers de overstap willen maken. Om de oudere collega's, zoals de vader van Deddens, te vervangen als die met pensioen gaan.

Het personeelstekort is extra nijpend, omdat de ambulance de gaten die vallen in de zorg moet vullen. Het aantal ritten is de afgelopen jaren hard gestegen. ,,We hebben te maken met eenzame ouderen, die er echt doorheen zitten. Mensen die hyperventileren van de paniek wanneer er niets ernstigs aan de hand is. De lat om 112 te bellen, ligt soms ook te laag. Als iemand tijdens voetbal zijn enkel verstuikt, bellen de ploeggenoten om een ambulance omdat 'hij echt veel pijn heeft'.''

De momenten waarop hij écht iemand heeft kunnen redden, die blijven hem het meeste bij. ,,Je kunt echt iets voor iemand betekenen. Dat is zo mooi.''